ΟΔΟΣ ΟΝΕΙΡΩΝ
Το juke-box περνάει τη ρομαντική του φάση. Ενας πολυαγαπημένος δίσκος και φαντάζομαι πολλών άλλων φίλων είναι η "ΟΔΟΣ ΟΝΕΙΡΩΝ" του μεγάλου Μάνου Χατζιδάκη.
Γράφτηκε τη χρονιά που γεννήθηκα, το 1962, όμως εξακολουθεί να είναι ρομαντικότατος και ζωντανός σα να γράφτηκε χθες.
Τι δύναμη ήταν αυτή που είχε αυτός ο άνθρωπος, ακόμα δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω. Αγγιξε τις ψυχές μας για πάντα.
Δεν θα πω τίποτα περισσότερο για το δίσκο, τον θεωρώ πολύ γνωστό σε όλους για να τον αναλύσω. Μ' αρέσουν οι λατέρνες, τα μαντολίνα και οι μαγικές γενικά μουσικές του Μάνου.
Τραγούδια όπως ο "ΗΘΟΠΟΙΟΣ" με τον Δημήτρη Χορν, οι"ΑΔΕΛΦΕΣ ΤΑΤΑ","Η ΜΑΥΡΗ ΦΟΡΝΤ", με τη Μάρω Κοντού, " ΜΑΝΟΥΛΑ ΜΟΥ" με το Λάκη Παππά και βέβαια η ξεχωριστή "ΟΔΟΣ ΟΝΕΙΡΩΝ" με το Γιώργο Μαρίνο,δεν πρόκειται να ξαναγραφούν.
....μα κυρά μου εσύ αντί να λες με την αυγή
και κυττάς τ' αστέρια π΄όλο φεύγουν σαν βροχή
Δωσ' μου τα μαλλιά σου να τα κάνω προσευχή
για να ξαναρχίσω το τραγούδι απ΄την αρχή
κάθε σπίτι κρύβει λίγη αγάπη στη σιωπή,
μα ένα αγόρι έχει την αγάπη για ντροπή......
Ανήκουν σε μια ωραία, άλλη, ρομαντική εποχή που μόνο νοσταλγία μπορεί να φέρει κι όχι ελπίδα ότι θα αναβιώσει.
JUKE-BOX
Ακούστε το μεγάλο συνθέτη στον πρόλογο του δίσκου και ταξιδέψτε.... αν έχετε το δίσκο ξεθάψτε τον κι απολαύστε μερικές μοναδικές στιγμές, που μόνο ο Χατζιδάκης ήξερε να χαρίζει.
Μάνο Χατζιδάκη, την Οδό Ονείρων την αναζητούμε από τότε που γεννηθήκαμε κι ευχαριστούμε που μας την παρουσίασες, έστω κι αν δεν θα τη βρούμε ποτέ !!
posted by Athanassios at 1:00 μ.μ.
15 Comments:
Kαι το "χαμόγελο της Τζιοκόντα" από τις καλύτερες μελωδίες που εχουν γραφεί.
Μερικές φορές μου θυμίζει τον Νίνο Ρότα στο μουσικό υφος, ο Μάνος.
Για το δίσκο δεν χρειάζεται να πει κανείς πολλά.
Οπότε σχολιάζω του σχόλιο του caesar. Η "Τζιοκόντα" δεν είναι απλά από τις καλύτερες μελωδίες που έχουν γραφεί. Είναι κορυφαίο έργο. Και κρύβει πίσω της μια πολύ όμορφη ιστορία! Αν δεν παρουσίαζα αποκλειστικά ροκ στο μπλογκ μου, θα την είχα διηγηθεί με τον τρόπο μου.
Caesar ο Χατζιδακης υπήρξε δηλωμένος θαυμαστής του Νίνο Ρότα.
Rockerblogger, το juke-box ευχαρίστως θα φιλοξενήσει και παρουσιάσει το μουσικό σου ταξίδι με την Τζοκόντα....
Επικροτώ, rockeblogger και αναμένουμε στο φιλόξενο jukebox, το μουσικό σου ταξίδι της Τζιοκόντα, όπως μας ταξίδεψες και στο «House of the Rising Sun»!
Θανάση και οι άλλοι,
Μπράβο για την ποιότητα που κρατάτε, και ένα μεγάλο ευχαριστώ που υπάρχετε...!
Γειά και χαρά σε όλα τα παιδιά, απο το Παρίσι.
Γιώργος.
Γιώργο χαιρετώ ... καλή χρονιά... ευχαριστώ για μένα και εκ μέρους των φίλων... λίγοι είμαστε πλέον και πρέπει να κρατηθούμε...
Citronella ευχαριστώ για το συμμάζεμα.... σου αφιερώνω τις "Αδελφές Τατά"...
Να κόψετε τα ταξίδια, σας κάνουν ρομαντικό. Περιοριστείτε στα ξύδια!
:ppppp
Nτόλλυ μου, έχεις δίκιο.... τα ξύδια και μάλιστα μονορούφι....
Οσο για την οδό ονείρων, άστην να υπάρχει, έστω και στα όνειρα μας μόνο...
Δυστυχώς δεν έχω αρκετές πηγές για την Τζιοκόντα - σε αντίθεση με την αναζήτηση που κάνω όταν παρουσιάζω ένα ροκ τραγούδι.
Εχω συγκρατήσει όμως την ιστορία της όμορφης γυναίκας που περνούσε κάθε πρωί κάτω από το παράθυρο του Μάνου Χατζιδάκη, όταν έμενε στη Νέα Υόρκη.
Περνούσε κάθε πρωί. Και ήταν πάντα ντυμένη στα μαύρα.
Αν θυθμάμαι καλά, το διηγείται ο ίδιος ο Χατζιδάκις στο οπισθόφυλλο του δίσκου.
Rockerblogger,η Τζοκόντα έχει πράγματι ως θέμα της μια γυναίκα έρημη στη μεγαλούπολη και τα 10 μουσικά κομμάτια είναι το καθένα, μονόλογος της γυναίκας αυτής (... γράφτηκαν μ' ένα συγκερασμό απελπισίας και αναμνήσεων...όπως γράφει ο Χατζιδάκης στο οπισθόφυλλο του δίσκου).
Ίσως η καλύτερη μεταφορά, σκέψεων & αναμνήσεων του συνθέτη, σε μουσικές εικόνες.
Θανάση ευχαριστώ, ο πρώτος δίσκος του Χατζιδάκη που αγόρασα..πράγματι, μάς χρειάζεται η Οδός Ονείρων.
Χατζιδάκις-όλα με γιώτα παρακαλώ...
Όλη του τη ζωή πάλεψε (και) γι'αυτό.
Το κέρδισε.
Του το χρωστάμε...
Ευχαριστώ.
fonkarajan έχεις δίκιο, ευχαριστώ για τη διόρθωση-επισήμανση...
Δημοσίευση σχολίου
<< Home