ΤΟ ΒΑΛΣ

Είχαν περάσει κιόλας 20 χρόνια από τότε....
Χριστούγεννα 1999, το ξέθαμμα σε κάποια ηλικία γίνεται σπορ...
Δεν ήξερα που είσαι, τι ζωή κάνεις, 20 χρόνια δεν είχα καμιά επαφή...
Αεροπλάνο κι ένα τρένο μ' έφρε πάλι.... όχι το ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ...... γέρασα πολύ για τέτοιες περιπέτειες...
Φορτώθηκα δώρα, λες κι ήθελα να εξαργυρώσω 20 χρόνια και κείνο το τελευταίο γράμμα σου με το φύλλο λεβάντας μέσα....
Ξανθό το μαλλί και πολύ μακρύ.... σε ρώτησα...μου δίνει δύναμη, είπες....
Δυνατή παρά το καραβοτσάκισμα που σου επιφύλαξε η ζωή...
Εφτιαχνες ωραία πράγματα ξανά,το είχες στο αίμα σου, σε αντίθεση με μένα που οι κατασκευές δεν ήταν ποτέ το φόρτε μου...
Πάλι με κυττούσες με κείνο το φοβερό βλέμμα... δασκαλίστικο κι αυστηρό.... θηλυκό Μέτερνιχ σ' αποκάλεσα....

Είσαι πραγματικός? είσαι ειλικρινής? τι γυρεύεις εδώ? Μ' αρέσει που ξανάρθες, αλλά έχω τις γάτες μου πλέον....

Δεν είχα απαντήσεις....
Ενα βαλς θέλω να χορέψουμε ψέλισα... είμαι και γαμω-χορευτής, δεν έχω την παιδεία σου στα πιάνα και στους χορούς....
Ο Στράους μου πέφτει βαρύς, έφερα ένα του Πέτρου Βαγιόπουλου, σε στίχους του φίλου μου, του Μανόλη Ρασούλη....
Ηλθα να χορέψω ένα βαλς και θα φύγω.....

Σου άρεσε το τραγούδι, θύμωσες όμως... δεν το χορέψαμε ποτέ...

ΤΟ ΒΑΛΣ
Ο παγωμένος Δούναβης της καρδιάς μου
σταμάτησε ξαφνικά να κυλά.
Τα νερά του δεν πήγαιναν πουθενά.
Κι ό,τι αγάπησα και μ' αγάπησε,
νόμισα πως χάθηκε στα σκοτεινά και παντοτινά

ώσπου ξανάρθες και μου' δωσες το χέρι
Ελα, προστάζεις, η αγάπη είναι φωτιά.

Τη ζωή μου θύμισες και να 'ταν μόνο ετούτο
μ' έσυρες κι αρχίσαμε τους κύκλους του χορού
και το βαλς σαν βάλσαμο το νιώθω μεσ' το αίμα
σαν κραυγή του θάνατου, σα γέλιο ενός μωρού

Κι έτσι θα μείνω ζωντανός
ως το τέλος Δεκέμβρη του ΄99, μεσάνυχτα ακριβώς,
να κρατήσω τον όρκο που έχω δεθεί
το βαλς που σου υποσχέθηκα
και να υπάρχει μόνο αυτή η στιγμή, η ιερή στιγμή που....

νιώθω σαν φλόγα καθώς σε στροβιλίζω,
ρόδο που καίει, φωτίζει όλη τη γη

Τη ζωή μου θύμισες και να 'ταν μόνο ετούτο
μ' έσυρες κι αρχίσαμε τους κύκλους του χορού
και το βαλς σαν βάλσαμο το νιώθω μεσ' το αίμα
σαν κραυγή του θάνατου σα γέλιο ενός μωρού.

JUKE-BOX: Το "ΒΑΛΣ" είναι η συνέχεια στο post Ο ΣΤΑΘΜΟΣ ΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ. To τραγούδι "το Βαλς", περιλαμβάνεται στο δίσκο των Πέτρου Βαγιόπουλου-Μανόλη Ρασούλη, με τίτλο "ΣΕΛΟΤΕΙΠ" ,έκδοσης του 1997.Τραγουδά ο Ορφέας Περίδης, κι απαγγέλει ο Μανόλης Ρασούλης.

Για γυναίκα είναι γραμμένο, μια σύντομη γνωριμία σ' ένα καφενείο στην Κρήτη...

Συνεχίζεται...