TΗΣ ΖΩΝΤΟΧΗΡΑΣ Ο ΚΑΗΜΟΣ

Μου ζητήθηκε από τους φίλους που κραιπαλεύαμε χθες στου Ρασούλη να κάνω μια κοινωνιολογική ανάλυση του φαινομένου «ζωντοχήρα».Για συντομία θα την αναφέρω ως «ζωντό» στην καταγραφή της μελέτης. Να τονίσω ότι η μελέτη αφορά αντιπροσωπευτικό δείγμα κι όχι το σύνολο.....

Αναρωτιόταν ο φίλος και ανησυχούσε μήπως είμαστε μόνοι στο μαγαζί, βράδυ καθημερινής και το πρόγραμμα να ξεκινάει τα μεσάνυχτα!!! Μην ανησυχείς του είπα φίσκα θα είναι. Πράγματι, ήταν… Η πληθυσμιακή σύνθεση σε 200 περίπου άτομα…. Μια ανδροπαρέα (εμείς οι 4) , 8-10 αντρόγυνα διασκορπισμένα στις διάφορες παρέες και οι υπόλοιπες γυναίκες σόλο…
Ποσοστό 90 % σόλο γυναίκες…. Τι είναι ρε αυτές ξαναρωτάει ο φίλος…. Ζωντό του απαντώ… Δεν βγαίνει κανένας άλλος καθημερινές, αυτές κρατάνε τα μαγαζιά, τους σινεμάδες, τα μπαράκια.
Μα είναι τόσες πολλές?
Απειρες. Να σκεφτείς ότι στα δικαστήρια της Θεσ/νίκης μόνο, δυό φορές τη βδομάδα έχει συναινετικά διαζύγια, από 30-40 υποθέσεις κάθε φορά στο πινάκιο, γίνονται 60-80 ζωντό τη βδομάδα, καμιά 250 το μήνα δηλαδή....

Γιατί σώνει και καλά αυτές εδώ είναι ζωντό?
Μα σ’ αυτές τις ηλικίες (38+), οι ελεύθερες δεν βγαίνουν πλέον, γιατί είναι ψυχοπλακωμένες, οι δε παντρεμένες περιμένουν το Σάββατο να τις βγάλει ο σύζυγος (μια στα 10 Σάββατα δηλαδή και αν)!!!

Κάθε πότε βγαίνουν?
Οι ζωντό βγαίνουν ανηλεώς και αδιακόπως. 1-2 φορές τη βδομάδα για dance, 2-3 φορές ζωντο-μπαράκια και οπωσδήποτε ένα σινεμά ή ένα θέατρο, διάλεξη, έκθεση ζωγραφικής, γλυπτικής κλπ. τη βδομάδα. Ολα τα σφάζουν, όλα τα μαχαιρώνουν, δεν τις ξεφεύγει πολιτιστική εκδήλωση !! Καρφώνουν ό,τι κινείται στον πολιτιστικό ουρανό !!
Η ζωντό είναι αδηφάγος καταναλωτής διασκέδασης και πολιτισμού!!!

Μα έχουν χρόνο?
Χρόνο μπορεί να μη έχουν, ή να έχουν όσο κι εμείς, αλλά έχουν διάθεση κι αντοχές. Εσύ κοιμάσαι κανα 2ωρο το μεσημέρι κι άμα βγεις και πάει 2 η ώρα το βράδυ είσαι ερείπιο και την άλλη μέρα σέρνεσαι. Η ζωντό τρέφεται από το ξενύχτι και το μουχαμπέτι, όσο πιο αργά κοιμηθεί, τόσο πιο ζωντανή είναι την άλλη μέρα. Αρκεί να μη κάτσει μέσα στο σπίτι και δει «τα ντουβάρια με δρασκελιές να την πλησιάζουν»…. Αυτό μόνο την εξοντώνει, τη σκοτώνει!!!
Αλλωστε οι περισσότερες από αυτές έχουν «ξεπαιδιάσει». Υπάρχουν και τα πάρκιγκ, οι μάνες τους, ή τα παιδιά έχουν ανατραφεί έτσι, ώστε να μένουν μόνα σπίτι για να βγει η μαμά «να ξεσκάσει» και να «καταναλώσει»...

Κι από χρήμα τι γίνεται ? τις φτάνουν με τόσες φορές που λες ότι βγαίνουν?
Η ζωντό δεν έχει μόνο το μισθό της, αλλά τη διατροφή που σκάει ο σύζυγος και την αβάντα από γονείς, αλλά δεν είναι εκεί το θέμα :
Η ζωντό δεν ξοδεύει. Το κόστος κάθε εξόδου της, ζήτημα να είναι 20 Ευρώ. Τι νομίζεις σαν και μας είναι που για να έλθουμε στο κέφι πρέπει ν’ ακούσουμε πρώτα του χάρου, μετά της φυλακής, μετά κανένα πιο ζωηρό κι αν έλθουμε στο κέφι, αφού βέβαια πρώτα πιούμε τους "κοντούς" κατά συρροή κι έχουμε πάει πρώτα να περιδρομιάσουμε στην ταβέρνα. Εσύ θέλεις 200 Ευρώ να βγεις, η ζωντό 20. Το κυριότερο όμως είναι ότι το απολαμβάνει, πατάνε το κουμπί και όλες μαζί στην πίστα…. Αγριεμένο λεφούσι!!! Στην πίστα το περνάνε το βράδυ, δεν τη βγάζουν στο τραπέζι, να καπνίζουν και να πίνουν τον «άπακο»!

Μα καλά έννοιες δεν έχουν?
Εχουν πείσει τον εαυτό τους ότι βγαίνοντας κάθε βράδυ έξω με τις όμοιες τους, ξεπερνούν τα προβλήματά τους. Εχουν μια δουλιά και τα παιδιά βέβαια. Μαγείρεμα δεν έχουν, οι ζωντό δεν τρώνε, ούτε έχουν και κανέναν άνδρα να ζητάει φαγητό. Η ζωντό παίρνει το πρωί τα αρτοσκευάσματα της (να κι άλλα μαγαζιά που στηρίζονται στις ζωντό, τα σύγχρονα αρτοποιεία), θα φάει κατά τις 7 το βράδυ καμιά γαμωσαλάτα ή θα πάρει τίποτα απέξω κι αυτό είναι. Ο υπόλοιπος χρόνος τηλέφωνα και κανόνισμα εξόδου, όταν δεν είναι στην αγορά να ψωνίζει ρουχισμό, για να τον επιδείξει το βράδυ στις πίστες ή στα ζωντο-μπαράκια.

Η αντρική συντροφιά δεν τις λείπει ?
Καθόλου, θεωρητικά βέβαια αν τις ρωτήσεις θα σου πούνε «η μοναξιά είναι σκληρή..... θέλω ένα σύντροφο...», αλλά αυτά είναι μαλακίες και άλλοθι.
Για τη ζωντό ο άνδρας είναι μια ευθύνη που πλέον δεν τη χρειάζεται. Εχουν κάνει το γάμο τους (κοινωνική αναγνώριση) , τα παιδιά τους (εκπληρώθηκε κι αυτός ο στόχος).
Τι να τον κάνει τον άνδρα? Δεν θα βγαίνει, θα έχει απαιτήσεις, θα την τρέχει γενικώς κι όλα αυτά γιατί? Για το σεξ? Μα αυτό το βρίσκει, αν το θέλει. Μη ξεχνάμε ότι η γυναίκα δεν έχει τον νταλκά το δικό μας με το σεξ. Οσες ζωντό έχουν γκόμενο (μικρό ποσοστό, ούτε 10 %), το κάνουν για να επιδειχθούν στις όμοιες τους, κυρίως και με την προϋπόθεση ότι μένει στο δικό του σπίτι και δεν τις επιβαρύνει με ευθύνες. Για γάμο ούτε συζήτηση βέβαια…. Χαζές τις έχεις?

Χορεύουν όμως ασταμάτητα ρε παιδί μου, πώς γίνεται αυτό?
H ζωντό είπαμε, είναι αδηφάγος καταναλωτής και απεριορίστων αντοχών, γιατί όπως είπα, αυτό την τρέφει, τη δυναμώνει. Ο χορός είναι γι αυτήν επίσης κατανάλωση. Εδώ έρχεται για να χορέψει και δεν υπάρχει καμία περίπτωση να μην το κάνει. Αφού χορέψει τα τσιφτετέλια της, αν είναι και θεριακλού θα χορέψει και ζεϊμπέκικο, κατά προτίμηση το «ΟΤΑΝ ΠΙΝΕΙ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ»..... Αυτό θα μπορούσε να τιτλοφορείται το «ζεϊμπέκικο των ζωντό».... (Παλιό λαϊκό του Β. Βασιλειάδη, σε στίχους Πυθαγόρα, το λέει η Αλεξίου).
Κάθε μαγαζί που σέβεται τον εαυτό του το έχει εντάξει οπωσδήποτε στο ρεπερτόριο του, άλλωστε το ζητάνε επίμονα κι όπως μου είπε χθες ο Μανώλης, όταν του είπα ότι μας φλόμωσε στα τσιφτετέλια «...μα δεν το κάνω εγώ το πρόγραμμα, το κοινό» (σ.σ. δηλαδή οι ζωντό). Να φανταστείτε δηλαδή,Ρασούλη πήγαμε ν’ ακούσουμε χθες, αυτό ακούγαμε:

Όταν πίνει μια γυναίκα κι όταν παραφέρεται
μη την επαραξηγείτε πώς πονάει δεν ξέρετε
μου λένε πια να μη μεθώ,
γιατί δεν επιτρέπεται
μα της καρδιάς μου τον καημό
εσείς δεν τον εξέρετε

Όταν πίνει μια γυναίκα κάθε βράδυ μ΄ άλλονε
έχει ζήσει κάποιο δράμα και καημό μεγάλονε
μου λέτε πια να μη μεθώ ,γιατί δεν επιτρέπεται
μα της καρδιάς μου τον καημό εσείς δεν τον εξέρετε

Αφού ρίξει λοιπόν τη πρώτη στροφή υπό τον ήχο του ως άνω λαϊκού άσματος, ρίχνει κι ένα σιχτίρι, μέσα της,στον πρώην σύζυγο, πάνω στο «δήθεν» νταλκά της, όπως εσύ το ρίχνεις στην κοινωνία, ας πούμε, όταν κι αν χορεύεις ζεϊμπέκικο....

Διακοπές πάνε?
Ανελλιπώς, όπως και σαββατοκύριακα. Η κύρια μορφή κατανάλωσης. Οπωσδήποτε με τις φίλες ένα ταξίδι στο εξωτερικό, το χρόνο, σιχτιρίζοντας ομαδικά τους πρώην συζύγους, γιατί δεν τις πήγαν ποτέ. Εδώ μοιάζουν με τις «χήρες» που αφού πεθάνει ο μακαρίτης, με τη σύνταξη του ξεσκίζονται στα ταξίδια και στις διακοπές και τον βρίζουν κιόλας, γιατί ήταν μίζερος !!
JUKE-BOX: Συμπερασματικά λοιπόν στην ερώτηση, ποιός είναι της ζωντοχήρας ο καημός, θα απαντήσω με τα λόγια ενός συνταξιούχου πλέον συναδέλφου μου, ο οποίος βέβαια το έλεγε γενικά για τις γυναίκες, αλλά δεν συμφωνώ με τη γενίκευση: «Της ζωντοχήρας ο καημός, π......* , λούσα και χορός....»
* Για το πρώτο έχω μεγάλες αμφιβολίες.....
Ακούγεται το άσμα η Σφίγγα των Ν. Ξυδάκη-Μ. Ρασούλη, τραγουδά ο συνθέτης, αφιερωμένο σ' όλες τις γυναίκες, όχι μόνο στις ζωντό !!