ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΟ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙ

Επέστρεψα όπως κι οι περισσότεροι, αλλά μη περιμένετε να πω, τι ωραία που ήτανε, ή "γέμισα τις μπαταρίες" και καλό χειμώνα.
Δεν ήθελα να επιστρέψω.Aν και δεν το βρήκα τόσο ωραίο, ήταν καλύτερο από εδώ σίγουρα κι επίσης δεν είμαι συσκευή που λειτουργεί με "επαναφορτιζόμενες" μπαταρίες, ούτε σκοπεύω να γίνω κάτι τέτοιο. Αυτά είναι "αισχρή και κατάπτυστη προπαγάνδα".
Φεύγεις 10-15 μέρες δηλαδή και δια μαγείας φεύγει η κούραση αιώνων που φέρεις. Σιγά μη ματιάξω τους ξεκούραστους !!!!

Αφιερώνω στον εαυτό μου κι όσους άλλους θα συμφωνήσουν μαζί μου ένα μεγάλο τραγούδι των Μάνου Χατζιδάκι και Νίκου Γκάτσου, γραμμένο το 1961:

"ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΟ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙ":

Κουρασμένο παλληκάρι τώρα που δε μ' αγαπάς

πάρε το χρυσό φεγγάρι στον παράδεισο να πας

Ήσουν λυπημένο κύμα, δεν είχες ακρογιάλι να σταθείς

στης αγάπης μας το μνήμα, καρτερώ να 'ρθεις να κοιμηθείς

Κουρασμένο παλικάρι, γίνε φως του αυγερινού

κι άσ' τη νύχτα να σε πάρει στο περβόλι του ουρανού

Το άσμα ερμήνευσε ο Στέλιος Καζαντζίδης και η Μαρινέλλα. Τα σεγκόντα της Μαρινέλλας είναι πραγματικά εκπληκτικά. Θυμήθηκα μια συνέντευξη του Στέλιου που δόθηκε στο Θανάση Λάλα, στον "ΣΚΑΙ" (μετέπειτα ALPHA), όταν είχε πρωτοαρχίσει να εκπέμπει τηλεοπτικά. Συναντήθηκε εκεί στο στούντιο τυχαία με τον Μίκη, που του πρότεινε να κάνουν συναυλίες και να πούνε και στη Μαρινέλλα να τον συνοδεύσει. Ο Στέλιος σεμνότατα δέχθηκε, αλλά είπε: "σιγά μην έλθει η Μαρινέλλα να κάνει σεγκόντα, είναι μεγάλη φίρμα τώρα".....

Οι διακοπές διακρίνονται σε δύο είδη : Η "περιήγηση" κι ο "παραθερισμός".

ΜΕ ΚΟΥΡΑΖΟΥΝ αφόρητα αυτά που συνδέονται με το δεύτερο είδος, όπως :

Η αίσθηση κατανάλωσης που διαχέεται στους παραθεριστές. Πάνε για να πουν ότι πήγαν, δεν νοείται νεοέλλην να μη κάνει τα μπάνια του και μάλιστα σε τόπους που παλιότερα θεωρούνταν "δύσκολα μέρη" .
Παραθερισμός ίσον: το "ΙLLUSION" του καταναλωτή.
Επίσης το "ILLUSION" του παραθεριστή, ότι δήθεν κάνει περιήγηση, επειδή επισκέπτεται νησιά ή άλλα δυσπρόσιτα μέρη.

Οι γκόμενες με τα κινητά να βαρούν ασταμάτητα στην παραλία και να ενημερώνουν τις άλλες γκόμενες, πόσο μαύρισαν και πόσο ωραία περνάνε.

Οι πεθερές που συνοδεύουν το "σκασμένο ζεύγος" να τρέχουν με τις μπανάνες στα χέρια, για να ταίσουν τους μικρούς δαίμονες, ενώ το "σκασμένο ζεύγος" απολαμβάνει τη θάλασσα και τα βράδια τα μπαράκια (μια και του έλειψαν όλο το χειμώνα !!!).

Το πανομοιότυπον του προγράμματος. Ξύπνημα, breakfast υποχρεωτικόν, επιλογή παραλίας κατάλληλη για παιδιά και πεθερά.... (να' ναι ρηχά μην και χάσουμε κανέναν) στις 11, μάχη για ξαπλώστρα, ή το στήσιμο ομπρέλλας, να αλείφω πλάτες με αντηλιακά (η κατάρα της φύσης, του Φαραώ, δεν ξέρω....) και μετά: θάλασσα, μπάνιο κάτω από 800 βαθμούς θερμοκρασία...
Μετά ντουζ βέβαια.... ένα από τα 5 ντουζ της μέρας (έτσι σώθηκε το νερό στον Αμαζόνιο και δεν θάχουμε νερό, ούτε να πιούμε σε λίγο...)

Το εξαιρετικό απόγευμα. Φραπεδιά, πλήξη αφόρητη (πού να περάσουν εκείνες οι ώρες 5-8 το απόγευμα !!!), άντε ξανά κανα ντουζ, γιατί η θερμοκρασία εξακολουθεί να είναι 800 βαθμοί, φαγητό στην τοπική ταβέρνα (με την πεθερά μαζί βέβαια...), τρώγοντας ό,τι χειρότερο έχει να προσφέρει η τοπική κουζίνα κι αναμονή για το βράδυ.

Να πας στην παραλία ντυμένος (αφού έχεις ρίξει ξανά shower βέβαια) και να δεις τις γκόμενες ντυμένες πλέον να σουλατσάρουν, ν' ακούσεις Τσαλιγοπούλου και Αντριάνα Μπάμπαλη, τα σουξέ του καλοκαιριού και να σχολιάζεις, από που είναι αυτός κι από που κείνος, δες τι φοράει αυτή και λοιπές μαλακίες...... και να περιμένεις με αδημονία να πάει 12 τα μεσάνυχτα να φύγεις, να κρυφτείς στο ενοικιαζόμενο (ξανά shower βέβαια!!!!)
κι αυτό λέγεται διακοπές και ξεκούραση.........έτσι λένε...

Οι κάτοικοι των αστικών κέντρων που ξεχύνονται όλοι μαζί, την ίδια χρονκή περίοδο κι αλλοιώνουν την όποια τοπική φυσιογνωμία έχει απομείνει.

Οι ντόπιοι που εξαναγκάζονται να γίνονται κλέφτες για να ζήσουν με δουλιά ενός μήνα, όλο το χειμώνα και να φτιάξουν και κανα επιπλέον ενοικιαζόμενο δωμάτιο για του χρόνου.

Η ταλαιπωρία να οδηγάς μέσα στα κωλοστένια και στις παραλίες που οι προδιαγραφές είναι για 50 αυτοκίνητα, ενώ στοιβάζονται 5.000.

Το όλον υποχρεωτικόν και επαναλαμβανόμενον ετησίως του πράγματος.... αν με εννοείτε...

JUKE-BOX: Μην παρανοήσετε. Είμαι φύσει και θέσει περιηγητής. Ευτυχώς μέχρι και σήμερα (γιατί ποτέ μην κοροϊδεύεις πράγματα που πιθανόν είναι να τα λουστείς) δεν συνοδεύομαι από πεθερά και δεν ακούω Τσαλιγοπούλου και Μπάμπαλη.