ΗΤΑΝ 17 ΝΟΕΜΒΡΗ...

Βαριά ημερομηνία η 17η Νοέμβρη. Εμείς που τα ζήσαμε λίγο-πολύ αυτά, έχουμε κι επίγνωση της σημασίας τους.

Στο μουσικό μέρος, είν' αλήθεια ότι τα τραγούδια εκείνης της εποχής κορεστήκανε. Ξεπεράστηκαν από το χρόνο και τις επελθούσες αλλαγές, θα ήταν η σωστή έκφραση.
Δεν πρέπει όμως σε καμιά περίπτωση να λησμονάμε, ότι τα τραγούδια αυτά ήταν απαγορευμένα και τ΄ακούσαμε για πρώτη φορά το 1974 με τη μεταπολίτευση, άσχετα αν μετέπειτα τα "βαρεθήκαμε".... Τότε, ακόμα δεν ακούγονταν από τα ραδιόφωνα και την τηλεόραση, παρά μόνο στις πορείες και στις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας.

Μετά το 1981 άρχισαν να παίζονται στα ραδιόφωνα και γίνανε κτήμα μας... τ' αγαπήσαμε...
Από το 1974 μέχρι το 1981, ημι-παράνομα ήταν !!!
Το " ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ" και το περίφημο πλέον νόημά του, ήταν σίγουρα η παιδεία.

Η παιδεία διαμορφώνει νόες και χαρακτήρες.... πολίτες δηλαδή... και είναι ο κατ' εξοχήν χώρος διαμαρτυρίας...

Τα μηνύματα όμως που έστειλε ήταν και η κοινωνική αδικία, η διαμαρτυρία που είχε παγκόσμιο χαρακτήρα.

Διαλέγω έναν " μη κορεσμένο δίσκο " για σήμερα... μέρα που είναι....

Δεν τον έχω στη δισκοθήκη μου, μια παλιοκασέτα είναι, αλλά τον θυμάμαι από τότε :

"ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ" του Δήμου Μούτση. Κυκλοφόρησε το 1976, τραγουδά, η φρεσκότατη, τότε, Αλκηστη Πρωτοψάλτη και ο ίδιος ο συνθέτης, σε στίχους του θεατρικού συγγραφέα Γιώργου Σκούρτη.

Το Πολυτεχνείο πέρασε στην ιστορία ως μια κορυφαία επαναστατική πράξη και η απήχησή του φτάνει στο σήμερα, έστω κι αν έχει κακοποιηθεί μέσα από το χρόνο. Απαράδεκτη η πολιτεία που δεν έχει καθιερώσει γενική αργία αυτή τη μέρα.

Το τραγούδι είναι επίκαιρο..... και πάντα θα είναι !!! Το πήρα από μια συλλογή της Αλκηστης Πρωτοψάλτη, (ΠΑΜΕ ΣΑΝ ΑΛΛΟΤΕ), όπου συμπεριλήφθησαν 4 τραγούδια από το δίσκο αυτό, όχι όμως "Ο ΦΕΡΝΑΝΤΟ" που υπάρχει στον ίδιο δίσκο και είναι επίσης υπέροχο τραγούδι .. .

Ο ΜΩΧΑΜΕΝΤ ΑΠ΄Τ' ΑΛΓΕΡΙ

Ξεκινάει ο Μωχάμεντ απ΄τ' Αλγέρι
ξεκινάει με το σάκκο του στο χέρι
άδειος από σφαίρες είν' ο σάκκος *
κι ο Μωχάμεντ είναι ένα ράκος...
πάει στα εργοστάσια εργάτης
αυτός ο χτεσινός αντάρτης

Κι έγινε εργάτης ένας ήρωας maquis**
ο χτεσινός αντάρτης,
κάτω από έναν χτεσινό βασανιστή,
που είναι τώρα ΠΡΟΣΩΠΑΡΧΗΣ

Κι έχει ο Μωχάμεντ μαύρο χάλι
σαν να τον εφυλακίσαν πάλι....

Νύχτα φύγαν' οι ξένοι απ΄ τ' Αλγέρι
Νύχτα φύγαν μα γυρίσαν μεσημέρι
Νύχτα φύγανε σαν δολοφόνοι
μα γυρίσαν μεσημέρι σαν πατρόνοι...
πήραν το Μωχάμεντ για εργάτη, αυτόν το χτεσινό αντάρτη.....

....κι έχει ο Μωχάμεντ μαύρο χάλι ***
σαν να τον εφυλακίσαν πάλι....... ****

JUKE-BOX :
* Σιγά Μωχάμεντ, μη σου άφηναν σφαίρα μεσ' το σάκκο !!
** H Γαλλική λέξη για τον επαναστάτη-αντάρτη....
*** Λέτε να τον ήθελαν "ανεβασμένο" κιόλας, να χορεύει κανα τσιφτετέλι? Μακέλεψαν άπειρους Μωχάμεντ οι αποικιοκράτες, που τώρα το παίζουν "δημοκράτες" κι ενίοτε maquis....
**** Ωραιότατη μουσική του Δήμου Μούτση με βιολιά και φυσαρμόνικες στην ενορχήστρωση και μια "αλλιώτικη" Αλκηστη Πρωτοψάλτη, που εδώ "τραγουδά", δεν χοροπηδά......

1) Αφιερωμένο σ΄όλους τους σύγχρονους " Μωχάμεντ"

2) Τις σφαίρες από το σάκκο του Μωχάμεντ, ποιος τις αφαιρεί?
3) Γιατί οι επαναστάσεις " κάθε μορφής" πνίγονται πάντα στο αίμα και οι επαναστάτες συνήθως έχουν την τύχη του Μωχάμεντ?