Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 20, 2006

ΤΑ ΛΥΡΙΚΑ













Το juke-box
με τα φθινοπωρινά πρωτοβρόχια μελαγχόλησε και θυμήθηκε να παίξει ένα δίσκο του Μίκη Θεοδωράκη (πρώτο αφιέρωμα εδώ), σε ποίηση του Τάσου Λειβαδίτη.
Ο δίσκος έχει τίτλο: "ΤΑ ΛΥΡΙΚΑ", είναι ηχογραφημένος ζωντανά, με τον ίδιο το Μίκη να ερμηνεύει τα τραγούδια του, συνεπικουρούμενος από χορωδία που αποτελούν η Μαργαρίτα Ζορμπαλά, η Σοφία Μιχαηλίδου κι ο Πέτρος Πανδής.

Ο δίσκος δεν είναι ιδιαίτερα γνωστός, όπως άλλωστε και πολλοί άλλοι δίσκοι του Μίκη. Τα 16 ποιήματα του Τάσου Λειβαδίτη, που μελοποίησε ο Μίκης, ιδιαίτερα αξιόλογα, ντυμένα με "μια αριστερή μελαγχολία", που χαρακτηρίζει τον ποιητή.




Κορυφαίο τραγούδι του δίσκου (το άκουσα καμιά 20αριά φορές απόψε) το :
ΜΟΙΡΟΛΟΙ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ

Μοιρολόι της βροχής

βράδυ Κυριακής

πού γυρίζεις μονάχος

ούτε πόρτα να μπεις, πέτρα να σταθείς

κι όπου πας χλωμό παιδί

ο καϋμός σου στη γωνιά σε καρτερεί.

Παλληκάρι χλωμό μεσ' το καπηλειό

απομείναμε οι δυό μας

ο καϋμός σου βραχνάς, πάψε να πονάς

η ζωή γοργά περνά

δυό κρασιά, δυό στεναγμοί κι έχε γειά

Παλληκάρι χλωμό σε ήβραμε νεκρό

στο παλιό σταυροδρόμι

μοιρολόι η βροχή, μαύρα π΄αντηχεί

στο καλό, πικρό παιδί

σαν τη μάγισσα σε πήρε η Κυριακή.

Το τραγούδι αυτό το έχω ακούσει, σε 3 εκτελέσεις. Με το Γρηγόρη Μπιθικώτση, πολύ λαϊκό για το ύφος και το "κλίμα" του ποιήματος, δεν του πήγε του Sir στη φωνή, με την Πρωτοψάλτη, καλή και τεχνική ερμηνεία, όπως και στο άλλο γνωστό του δίσκου " Την πόρτα ανοίγω το βράδυ",όμως αυτή εδώ του Μίκη είναι συγκλονιστική, εφάμιλλη με την ερμηνεία του σ' εναν άλλο κύκλο τραγουδιών, που τα έχει πει ο ίδιος τους "ΛΙΠΟΤΑΚΤΕΣ".

ΜΟΥΣΙΚΗ


Η μουσική του Μίκη είναι "λυρική". Δεν χρησιμοποιεί λαϊκά όργανα, παρόλο ότι η ηχογράφηση είναι ζωντανή, μόνο βιολοντσέλλο, κλασσική κιθάρα, πιάνο, κοντραμπάσσο και κρουστά. Δυνατές μπαλλάντες, προς διάψευση όλων όσων υποστηρίζουν, συγκρίνοντας το Μίκη με το Χατζιδάκη (μέγα ατόπημα και ψευτοδίλημμα), ότι ο Μίκης δεν έγραψε μπαλλάντες και ερωτικά τραγούδια.

Τρία τραγούδια έχουν το επικό στοιχείο που αντιπροσωπεύει το συνθέτη, αλλά και τον ποιητή, όπως το " ΘΥΜΗΣΟΥ ΤΟ ΜΑΝΩΛΙΟ" , που αναφέρεται στην αντίσταση, το " ΧΑΘΗΚΑΜΕ ΤΟΣΟ ΝΩΡΙΣ" και το πιο γνωστό ίσως του δίσκου "ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΘΑ ΣΤΟ ΠΩ" ¨:

Μια μέρα θα στο πω

το μαύρο παραμύθι εκείνο

το μαύρο μυστικό

που κλαίει μεσ' τ' άσπρο κρίνο

Ποιός είναι μη ρωτάς

αυτός που στέκει εκεί στη δύση

πολύ να μ' αγαπάς, αυτός θα μας χωρίσει.

Το τραγούδι αυτό ακούγεται και στην πρόσφατη σχετικά ταινία του Λάκη Λαζόπουλου " ΦΟΒΟΥ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ", όπου το τραγουδά κάποιος Θανάσης Ζώτος, αλλά βέβαια καμιά σχέση με τη μοναδική ερμηνεία του Μίκη.

ΠΟΙΗΣΗ

Ο Τάσος Λειβαδίτης, είναι από τους αξιολογότερους νεοέλληνες ποιητές. Σίγουρα η αριστερή του ιδεολογία έχει επηρεάσει ιδιαίτερα τα ποιήματά του. Τα πιο γνωστά του ποιήματα, που μελοποιήθηκαν από το Μίκη και περιέχονται στο δίσκο " ΠΟΛΙΤΕΙΑ Α΄" είναι το "Βρέχει στη φτωχογειτονιά", " Δραπετσώνα" και " Μάνα μου και Παναγιά", ενώ υπάρχει κι ένας αξιόλογος δίσκος του Γιώργου Τσαγκάρη, με μελοποιημένα ποιήματά του, "ΦΥΣΑΕΙ " , με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου. Ο ίδιος επίσης τραγουδά το "Γερνάς και σκοτεινιάζει" στο δίσκο "ΓΙΑ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΖΩΗΣ" του Μάνου Λοίζου.

Ανήκει στη γενιά της Αντίστασης και του Εμφυλίου και είναι έκδηλη στα ποιήματα η πίκρα του για τη "χαμένη αυτή γενιά".

ΧΑΘΗΚΑΝΕ ΤΟΣΟ ΝΩΡΙΣ

Χαθήκανε τόσο νωρίς

μικραδέρφια της βροχής

μα εφτά φορές κι αν σκοτωθούν

δεκαεφτά θα αναστηθούν

Γενιά μου δάκρυ και καϋμός

μπρος οι σημαίες κι ο Χριστός

τροφή στη λησμονιά

το αίμα σας καλά παιδιά

και τώρα και ξανά

χαμένη γενιά τραγουδάς

χαμένη γενιά πού με πας

ΕΡΜΗΝΕΙΑ

Σίγουρα ο Μίκης δεν είναι ο πιο καλλίφωνος άνθρωπος στον κόσμο. Απορούν μάλιστα πολλοί γιατί τα έλεγε ο ίδιος τα τραγούδια, ενώ μπορούσε να τα δώσει σε χίλιους-δυό τραγουδιστάδες. Η απάντηση μάλλον είναι, ότι κανείς δεν θα τα τραγουδούσε με το πάθος του Μίκη.

Ο ίδιος μάλιστα κάποτε έλεγε, αναφερόμενος σ' έναν πιο πρόσφατο δίσκο που ηχογράφησε στη Γερμανία, ότι : "οι μόνοι που θέλουν να μ' ακούν να τραγουδάω και επέμεναν μάλιστα να πω τα τραγούδια μου ο ίδιος, ήταν οι Γερμανοί, που είναι κατά κανόνα " άμουσοι και κακόφωνοι".

JUKE -BOX

Οπως λέει κι ο ποιητής : "....η ζωή γοργά περνά, δυό κρασιά, δυό στεναγμοί κι έχε γειά"

16 Comments:

Blogger Athanassios said...

O blogger τρελλάθηκε τελείως. Τα καλά σχόλια τα εμφανίζει εις τριπλούν!!!
Πάνο κι εγώ αγαπώ ιδιαίτερα αυτό το δίσκο. Καλή ακρόσαση!!!

10:21 μ.μ., Σεπτεμβρίου 20, 2006  
Anonymous Ανώνυμος said...

Πανο συνεχως επαναλαμβανεις τα ιδια.


Καλυτερα Θαναση
βαλ΄τον γαϊδαρο να κλασει!

(παρα να καθεσαι ν΄ακους τη φωνη του Μικη)
Αλλα και το αλλο το παιδι ο Τασος πολυ πικρα μαζεμενη.
αλλα για να μη λεω μαλακιες ουτε τον εχω διαβασει, ουτε μπορω να διαβασω αλλους αριστερους. Η κοσμοθεαση τους ειναι σκετη πλερεζα.
Και να γκρινιαζει ο Στελαρας ο Καζατζιδης το καταλαβαινω (εχει δικιο) αλλα ο Λειβαδιτης απο που κι ως που ναχει δικιο, ποιος τον αδικησε?
Και μετα, σε αδικησε ο αλλος κυριε? κανε του μυνηση! Τι ανακατευεις την τεχνη?

10:48 μ.μ., Σεπτεμβρίου 20, 2006  
Blogger Athanassios said...

Θείε, είπαμε... μελαγχόλησε το juke-box, έβαλε το "μοιρολόι της βροχής"... έχεις άδικο για το Μίκη, τα λέει υπέροχα. Αλλωστε ο καλύτερος ερμηνευτής των τραγουδιών είναι πάντα ο συνθέτης τους.
Τώρα αν κλαίει άδικα ο Λειβαδίτης και δίκαια ο Στελλάρας, δεν έχω άποψη. Κάθε κλάμα έχει το λόγο του και την "κοσμοθέασή του", όπως γράφεις.

10:53 μ.μ., Σεπτεμβρίου 20, 2006  
Blogger σχολιαστής said...

Τι είπατε παρακαλώ, θείος και εξάδελφος; Είναι μέτριος και κακοφονίξ; Είναι και αντιπαθητικός;
Σεβαστές οι απόψεις.

Μιλάει το έργο του. Δε χρειάζεται υπεράσπιση.

9:59 π.μ., Σεπτεμβρίου 21, 2006  
Blogger Athanassios said...

Φίλτατε Ιχνηλάτη,
Κατ΄αρχήν συμφωνώ με τα περί γούστου.
Τα τραγούδια είναι λυρικότατα.Το μοιρολόι της βροχής δηλ. ζεϊμπέκικο σου φαίνεται ή στρατευμένο?
Επίσης τα ποιήματα που περιλαμβάνονται στο δίσκο σε καμιά περίπτωση δεν είναι καταθλιπτικά. Οι μελωδίες το ίδιο.Υπαρχουν κι άλλες δυνατές μπαλλάντες που απλά λόγω χώρου δεν τις ανέφερα.
Τα συμφωνικά του Μίκη δεν έχω τις γνώσεις να τα κρίνω. Το υπόλοιπο έργο του όμως ναι. Δηλ. είναι μέτρια μουσικά έργα το Αξιον Εστί, Ο Επιτάφιος, το Μαουτχάουζεν, ο Διόνυσος, Ενας Ομηρος? Αν ναι, τότε δεν ακούμε ελληνική μουσική πλέον. Δεν μπορείς να βάζεις δίπλα στο Μίκη, τους Χειμερινούς Κολυμβητές, ή τον Μαχαιρίτσα (τυχαίες οι αναφορές) που έχουν γράψει 40-50 τραγούδια, απ΄τα οποία 3-4 καλά!!!
Αυτοί είναι "πουθενάδες" τότε, αν και εφόσον βέβαια ασπαστούμε τη λογική σου.
Για το Λειβαδίτη, όπως θα πρόσεξες και γω ρίχνω μπηχτές για τη στρατευμένη ποίηση, αλλά δεν μπορεί να πιανόμαστε από ένα ποίημα και ν' αγνοούμε όλα τ' άλλα, να τον αποκαλούμε "στρατευμένο" και να μηδενίζουμε ουσιαστικά την αξία του και την προσφορά του στη νεοελληνική ποίηση. Οποιος είναι αριστερός και κάνει τέχνη δεν είναι σώνει και καλά στρατευμένος.
Στο κάτω-κάτω ο ο ποιητής από τα βιώματά του εμπνέεται. Τι θα έγραφε ο Λειβαδίτης δηλαδή, για λουλουδάκια και θάλασσες? Δεν ήταν κανένας αστός που ζούσε στη χλίδα και στη γιάλα του. Τότε θα τον αποκαλούσες λυρικό? Ο Νερούδα ας πούμε δεν έχει στρατευμένα ποιήματα?
Εξορίες και διωγμούς βίωσε ο Λειβαδίτης κι όχι μόνο προσωπικές, γενιάς ολόκληρης. Από αυτά εμπνεύσθηκε και κατά τη γνώμη μου έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον ο τρόπος που παρουσιάζει αυτή την πίκρα(γιατί περί πίκρας πρόκειται-άσχετα αν εσένα σ΄αφήνει αδιάφορο)και δεν τη βρίσκω καθόλου καταθλιπτική.

Ευχαριστώ βέβαια ιδιαίτερα για τη μουσική επένδυση.

Σχολιαστή το έργο του Μίκη δίνει απαντήσεις ήδη από πριν το 1960. Αμφισβητήθηκε έντονα κι από πολλούς, σχετικούς και άσχετους.
Οπως λέει κι ο Πάνος, ο Μίκης, όπως κι ο Στέλιος, για διαφορετικούς λόγους ο καθένας, δημιουργούσαν έντονες αντιπάθειες, αλλά ο κρίνων πρέπει να διαχωρίσει τον καλλιτέχνη από το πρόσωπο, τις ιδέες του και την προσωπική του ζωή.

3:01 μ.μ., Σεπτεμβρίου 21, 2006  
Anonymous Ανώνυμος said...

Το δικαιωμα στη μελαγχολια ειναι σαν το δικαιωμα ελευθερης προσβασης στον αιγιαλο και την παραλια: τοχουμε ολοι!

Το δικαιωμα στο γαυγισμα τοχουνε μονο οι ...σκυλοι!: το ουρλιαχτο της "οδύνουσας και οδυρομένης λαϊκης ψυχης" ειναι σαν το γαυγισμα στο φεγαρι!

Η λαϊκη ψυχη εχει το "φυσικο προνομιο" της οδυνης οπως ενας αλανιαρης ταξιδευτης το διαβατηριο στην κωλοτσεπη!
Κι επειδη ...δεν εχει φωνη για να εκφραστει ...γαυγιζει!

Οι τραγουδοποιοι χωριζονται σε δυο κατηγοριες:
α) στους Σκυλους
β) στους Τσιριτρούηδες

Οι ...στρατευμενοι, οι ...ψαγμενοι, οι ...αποψίες δεν ξερουνε να γαυγιζουνε: κανουνε μονο τσίου - τσίου! (αλλοι το κανουνε καλα αλλοι οχι).

Ο Θεοδωρακης κανει καλα τσιου-τσιου!
Συγκεκριμενα ειναι αυτος που εδωσε μορφη (μορφοποιησε) και χαρακτηρα στο μεχρι τοτε "ψαχνομενο" Ελληνικο λαϊκο τραγουδι(δηλαδη τοκανε ΕΝΤΕΧΝΟ).


τσιου τσιου τσιου
ΓΑΒ ΓΑΒ ΓΑΒ ΓΑΒ !!!

5:05 μ.μ., Σεπτεμβρίου 21, 2006  
Anonymous Ανώνυμος said...

Ιχνιλατα, μην τρελενεσαι.
Και το τραγουδι που μας εβαλες πριν ψιλοτσιου-τσιου ειναι, σα να γαυγιζει τσιριτρούης*.






*εχει γεμισει ο βαλτος ψωνια βατραχο/τσιριτρούηδες) που νομιζουνε οτι ειναι μαγεμενοι πριγκηπες (σκυλοι).

5:14 μ.μ., Σεπτεμβρίου 21, 2006  
Blogger Athanassios said...

Φίλε Ιχνηλάτη, τώρα επέστρεψα κι ακούω το πρώτο τραγούδι. Τελικά, έχουμε διαφορετική άποψη περί λυρικού. Βέβαια άστοχη η έκφραση περί ζεϊμπέκικου, όντως ένα ζεϊμπέκικο μπορεί να είναι λυρικό. Το τραγούδι μ' αρέσει αλλά σε εκτέλεση με τον Απόστολο Νικολαίδη. Θα στο στείλω αν το βρω. Ο Φίλιππος παραείναι τσιου-τσιου και να με συγχωρέσεις αλλά με τη συγκεκριμένη ενορχήστρωση δεν νομίζω καν ότι χορεύεται..

Θείε ο σκύλος έχει απόλυτο δικαίωμα στη μελαγχολία επίσης... δεν το αρνούμαι.... γαβ. Θα μου επιτρέψεις όμως να πω ότι η λαϊκή ψυχή δεν γαυγίζει μόνο...

9:41 μ.μ., Σεπτεμβρίου 21, 2006  
Blogger Athanassios said...

Το δεύτερο άσμα είναι εξαιρετικό και λυρικότατο. Αλλά γιατί δηλαδή δεν είναι λυρικό το Μοιρολόι της βροχής ή την πόρτα ανοίγω το βράδυ?
Λυρικό κατά τη γνώμη μου βέβαια είναι και "της Λαρίσης το ποτάμι που το λένε Πηνειό"...
Αρα η έννοια του λυρικού είναι υποκειμενική κι έτσι ο Μίκης ορθά θεωρούσε αυτά τα τραγούδια λυρικά, όπως κι ο Χατζιδάκης θεωρούσε "Τα παράλογα" λαϊκά τραγούδια. Είναι θέμα προσωπικής αντίληψης.

9:51 μ.μ., Σεπτεμβρίου 21, 2006  
Blogger Athanassios said...

χαχαχα ... Ο ΑΚΚ δεν θα το χόρευε ποτέ αυτό, νάσαι βέβαιος...
Ακου λοιπόν και την τρίτη εκδοχή που σου στέλνω.
Αυτή θα τη χόρευε ο θείος...

10:18 μ.μ., Σεπτεμβρίου 21, 2006  
Anonymous Ανώνυμος said...

Ιχνιλατη
Ο θεοδωρακης τοκανε σχεδον μονος του, οι αλλοι απλως του βαραγανε παλαμακια.
Θελει 30 κοματια απο δαυτους για να σκουπισει το γκωλο του στο ζητημα αυτο (μορφοποιηση)!
Αυτος το ανοιξε το μπουρδελο και τους πρωτοπηγε στις πουτανες απο το χερακι (ο Χατζιδακης ως γνωστον -και κατα δηλωση του ιδιου- δεν πηγαινε στις πουτανες).
Ειναι ο πατερας!

Ο Φιλιππας ειναι ο Νικολαου? δεν το ηξερα οτι το τραγουδαει αυτος - παντως καλα το καταλαβα οτι κανει τσιου τσιου.

*

Αθαναση
Οι σκυλοι δεν μελαγχλουν, ερχονται σε απογνωση!

10:55 μ.μ., Σεπτεμβρίου 21, 2006  
Blogger Caesar said...

[...ή θυμηθείτε μιά λεπτομέρεια: είμαι θαμμένος στον κήπο κι ούτε έγραψα ποτέ ποιήματα - απλώς προσπάθησα να σχεδιάσω ένα όνειρο
πάνω στην άμμο της λησμονιάς ]
(Σχόλιο στην άμμο)

[ κάθε τόσο σηκωνόταν κι έβγαζε το καπέλο του / σαν να ζητούσε συγγνώμην που υπήρχε.]
(Πυλάδης)

[ Γι΄αυτό σου λέω
πρέπει να βρείς έναν άλλο τρόπο να ξεχωρίζεις τους ανθρώπους,
όχι να περιμένεις την πράξη - είναι τότε αργά. ]
(Φίλιππος)

[όταν βράδιασε, άδειασα τα παπούτσια μου απ΄όλους τους δρόμους κι έπεσα να κοιμηθώ ]
(εξόφληση)

μικρό αφιέρωμα στον Τάσο Λειβαδίτη

11:09 μ.μ., Σεπτεμβρίου 21, 2006  
Blogger Athanassios said...

Caesar, ευχαριστώ που μας θύμισες αυτά τα υπέροχα αποσπάσματα από ποιήματα του Λειβαδίτη.
"...σκληρός, άκαρδος κόσμος που δεν άνοιξε ποτέ μιαν ομπρέλα πάνω από το δέντρο που βρέχεται..αλλά τα βράδια τι όμορφα που μυρίζει η γη.."

11:16 μ.μ., Σεπτεμβρίου 21, 2006  
Blogger NinaC said...

Εύγε, Αθανάσιε! Εξαιρετικό ποστ που προκάλεσε εξαιρετικά σχόλια!

9:45 π.μ., Σεπτεμβρίου 22, 2006  
Blogger NinaC said...

Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

9:48 π.μ., Σεπτεμβρίου 22, 2006  
Blogger Athanassios said...

Πάνο, ευχαριστώ που μας θύμισες το εξαιρετικό σου post για το " ΦΥΣΑΕΙ" του Τάσου (όχι Θάνου βέβαια... που τον θυμήθηκες τον ηθοποιό-αυτός δεν έπαιζε σε κάτι ασπρόμαυρα ελληνικά γουέστερν?)
Λειβαδίτη. Ενδιαφέροντα τα σχόλια.

Ντόλλυ, ευχαριστώ. Αυτός άλλωστε είναι κι ο σκοπός του juke-box. να γίνονται ωραίες συζητήσεις, με αφορμή ένα δίσκο-ένα τραγούδι.
Εύχομαι καλή δύναμη σ' αυτό που σε οδήγησε στο κατέβασμα των ρολών του blog σου κι εύχομαι να σε βλέπουμε τακτικά, να τα λέμε.(Μη μας πάθει και καμιά στερητική κρίση ο θείος-έχει και κάποια ηλικία !).

2:49 μ.μ., Σεπτεμβρίου 22, 2006  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home

Η Φωτό Μου
Όνομα:
Τοποθεσία: Thessaloniki, Greece

Powered by Blogger

eXTReMe Tracker

SYNC BLOGS


ask2use.com: Επιτρέπεται η αντιγραφή όλου του κειμένου
ask2use.com: Δεν είναι απαραίτητη η πληρωμή
ask2use.com: Επιτρέπεται η κερδοσκοπική χρήση
ask2use.com: Υποχρεωτική η αναφορά πηγής
ask2use.com: Δεν επιτρέπεται η αντιγραφή χωρίς άδεια