ΧΕΙΜΕΡΙΝΟΙ ΚΟΛΥΜΒΗΤΕΣ

Τέλη του 1981. Ακούω,με μεγάλη προσπάθεια ένα δίσκο, ανεξάρτητης παραγωγής, με τίτλο

" ΧΕΙΜΕΡΙΝΟΙ ΚΟΛΥΜΒΗΤΕΣ".
Τραγουδά ο Αργύρης Μπακιρτζής. Τον πετάω στην άκρη, δύσκολη μουσική, περίεργη φωνή ο τύπος, περίεργοι στίχοι. Το δίσκο μου τον είχε φέρει, θυμάμαι, ο μακαρίτης ο πατέρας μου: " Εκανα μου λέει, μια δουλιά σ' ένα δισκάδικο και μου τον έδωσε τζάμπα...!!!! "
Η απάντηση μου βέβαια τότε ήταν δηκτική του στυλ " ... κι εσύ ό,τι σου δίνουν το παίρνεις"....
Κατάφερα να τον ακούσω ολόκληρο μετά από μήνες και βέβαια δεν φανταζόμουν ότι ο δίσκος αυτός επρόκειτο να γίνει ένας από τους πιο αγαπημένους μου. Η παρέα από την Καβάλα με αρχηγό τον Αργύρη Μπακιρτζή, έφερε τότε τη φρεσκάδα στο ήδη κορεσμένο Ελληνικό τραγούδι, σε μια εποχή πραγματικού μαρασμού και παρακμής.

Ολα τα τραγούδια μου αρέσουν, δεν μπορώ να ξεχωρίσω κανένα. Κατά καιρούς, τα έχω πολυακούσει όλα, με παρέες, πιοτά και ξενύχτια.
Ο δίσκος ξεκινάει με τη " ΡΩΜΥΛΙΑ" , ωραίο άσμα, θυμίζει άλλες εποχές, συνεχίζεται με ένα γρήγορο την "ΠΡΟΣΦΥΓΙΑ" που το λέει ο Νίκος Παπάζογλου και μετά ένα ιδιαίτερα ρομαντικό άσμα, η περίφημη "ΑΡΖΕΝΤΙΝΑ":

Τα κύματα της θάλασσας μου το 'πανε

αυτή η νύχτα μένει

για αύριο ποιος ξέρει

Έλα πουλί μου να πάμε στην Πέραμο

στην Αρζεντίνα να βρεθούμε

φωτιές να δουν τα πέλαγα

πωπω χαρές τ' αστέρια

Κι ο ζων-νεκρός της μνήμης μας

μια πτήση στον αιθέρα

στο χάος και στο όνειρο

απελπισιά χορτάτος

* JUKE-BOX : Η Πέραμος είναι ωραίο παραλιακό θέρετρο λίγο πριν την Καβάλα. Ιδανικό μέρος να ερωτευτείς, αφού πιείς τα ούζα σου στην "ΑΡΖΕΝΤΙΝΑ"...

Το μεγάλο σουξέ του δίσκου : "ΣΤΟΝ ΠΑΓΑΣΗΤΙΚΟ" , αφιερωμένο εξαιρετικά σ' όλους τους ερημίτες της μπλογκόσφαιρας και το ανεπανάληπτο "ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΠΑΝΤΡΕΥΕΣΑΙ" , που μιλά για τη "γυναίκα της οδύνης"..... αυτό αφήστε το για μένα !!!

Οι γραφικές "ΨΕΙΡΕΣ" που λέει πάλι ο Νίκος Παπάζογλου και η "ΕΚΔΡΟΜΗ", με χαρούμενο ρυθμό, πιστεύω η κορυφαία στιγμή του ερμηνευτή.
Ακολουθεί το ομώνυμο οι " ΧΕΙΜΕΡΙΝΟΙ ΚΟΛΥΜΒΗΤΕΣ" , το λένε όλοι μαζί ο Αργύρης Μπακιρτζής, Ισίδωρος Παπαδάμου (σπουδαίος μουσικός-τέλειο μπουζούκι), Δημήτρης Πολυζωίδης, Μιχάλης Σιγανίδης, Κώστας Σιδέρης (από τους ελάχιστους εκλεκτούς συναδέλφους μου- παίζει κιθάρα και μπουζούκι). Το 1986 προστέθηκαν στο συγκρότημα ο Φλώρος Φλωρίδης κι ο Κώστας Βόμβολος.

Εξαιρετικό στίχο "θεολογικού" περιεχομένου, συνοδεία εξαιρετικής πενιάς το " ΣΕ ΜΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ" :

Σε μια εκκλησιά μοναχική, μες σ' αψηλές καμάρες

σταθήκαν ένα απόβραδο πέντε-έξι ντερβισάδες

Σταθήκαν ένα απόβραδο πέντε-έξι ντερβισάδες

σε μια εκκλησιά μοναχική, μες σ' αψηλές καμάρες

Κοιτάξανε με θαυμασμό άγιους ζωγραφισμένους

την Παναγιά και τον Χριστό στην κώχη καμωμένους

Ρωτήσαν τον Αρχάγγελο για τη ζωή ετούτη

για το καλό, για το κακό, τη φτώχια και τα πλούτη

Μα μες τη ζάλη την πολλή, δεν είδαν πως οι άγιοι

ήταν μόνο ζωγραφιστοί κι η ερημιά μεγάλη

* JUKE-BOX : OΠAAAA

Το "ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤΗΝ ΕΠΑΡΧΙΑ" είναι μια ζωντανή εικόνα, με εξαιρετική μουσική, το επόμενο με τίτλο "ΝΑΤΟ ΠΑΛΙ" μια υπέροχη καντάδα επτανησιακού τύπου. Δεν ξέρω, ίσως η φωνή του Μπακιρτζή, ίσως η μουσική που δεν είναι "παραδοσιακά" λαϊκή, σε συνηθισμένους δρόμους, δηλαδή ζεϊμπέκικα, χασάπικα κλπ, μου θυμίζουν έντονα επτανησιακές μελωδίες.
Τα στοιχεία που κυριαρχούν στη μουσική τους είναι κατ΄αρχήν λαϊκά, αλλά έντεχνα αναμεμιγμένα με το δημοτικό θρακιώτικο τραγούδι, επτανησιακές καντάδες και τη σύγχρονη λαϊκή μπαλάντα.
Τα " ΣΑ ΣΒΟΥΡΑ" και "ΣΤΟΝ ΕΠΤΑΛΟΦΟ" , υπέροχα τραγούδια, απ΄αυτά που τραγουδούσαν κάποτε οι παρέες, όταν βγαίναμε έξω να πιούμε και να τραγουδήσουμε κι όχι για "φαγητό", όπως λέμε σήμερα.

Ακολουθεί το μεγάλο σουξέ του δίσκου, " ΤΟ ΠΟΛΛΑΠΛΟ ΣΟΥ ΕΙΔΩΛΟ"

Συχνάζεις στο "Μικρό καφέ"

κι εγώ στη Μυροβόλο

έτσι που όσο κι αν θέλουμε

ποτές δε θα ιδωθούμε

Εγώ ξυπνάω απ' τις εφτά

κι εσύ το μεσημέρι

κι όταν τινάζω τα χαλιά

στο βόλεϋ πάντα τρέχεις

Στην παμπ πηγαίνεις στις εννιά

κι εγώ έντεκα με μία

έτσι που όσο κι αν θέλουμε

ποτές δε θα ιδωθούμε

Μα πού θα πάει ο καιρός

κι οι βουρλισμένοι χρόνοι

θε να 'ρθει κάποιο σούρουπο

ξανά ν' ανταμωθούμε

* JUKE -BOX: Ας υψώσω (το ποτήριον) στους " βουρλισμένους χρόνους "......

Με το τραγούδι αυτό μάθαμε τα τοπωνύμια της όμορφης Καβάλας κι ερωτευτήκαμε όλες τις Καβαλιώτισες που γνωρίζαμε ή δεν γνωρίζαμε !!!

Ο δίσκος κλείνει με το "ΔΡΟΜΟΣ" , ίσως το πιο περίεργο άκουσμα του δίσκου. Εχει μάλλον
" θρακιώτικο" δημοτικό σκοπό. Μ' αρέσει πολύ.... Ωραία άσματα !!!

JUKE-BOX

Οι ΧΕΙΜΕΡΙΝΟΙ ΚΟΛΥΜΒΗΤΕΣ έκτοτε έχουν κυκλοφορήσει αρκετούς δίσκους και σήμερα κατέχουν σημαντική θέση στο νεότερο κύμα των ελλήνων μουσικών δημιουργών. Ο ήχος τους σ' όλους τους δίσκους εξίσου πρωτοποριακός, όπως κι οι στίχοι. Θα ξεχωρίσω από τη μετέπειτα δισκογραφία τους "ΔΑΚΟΚΤΟΝΟΥΣ". Πάντως ο πρώτος τους δίσκος, μάλλον είναι και θα μείνει αξεπέραστος.