ΒΙΝΥΛΙΟΥ ΕΡΑΣΤΗΣ

Με τα προσωπικά μου είδη ποτέ δεν ήμουν ιδιότροπος και ψειριάρης, με μοναδική εξαίρεση τους δίσκους βινυλίου, που έχω. Ο δίσκος βινυλίου εξακολουθεί να ασκεί γοητεία, το ανοίγεις και γεμίζουν τα χέρια και τα μάτια σου. Τους καθαρίζω περιοδικά, αν και πλέον σπάνια τους χρησιμοποιώ, διαθέτοντας 3-4 είδη ζουμιά καθαρισμού, το περίφημο βουρτσάκι με τις «χίλιες τρίχες», που αφαιρεί κάθε υποψία σκόνης από πάνω τους και καμιά δεκαριά ειδικά «πανάκια».

Κάνοντας τη διαδικασία αυτή τις προάλλες, καθάρισα και μια δεκάδα δίσκων που έχω ξεχωριστά στο ντουλάπι. Αυτοί έχουν τη δική τους ιστορία, την οποία αφηγούμαι σήμερα:

Το 1985, όσο έχω αρχίσει την άσκηση μου και είμαι βέβαια φανατικός συλλέκτης δίσκων.
Η μουσική τότε ήταν δυσεύρετη κι ως χόμπυ ακριβό. Σήμερα μπαίνεις στο ιντερνετ και βρίσκεις όποιο τραγούδι θέλεις. Τότε ακόμη και να είχες χρήματα δεν εύρισκες εύκολα κάποιους δίσκους ποιοτικούς που είχαν εξαντληθεί στην πρώτη κυκλοφορία τους κι επειδή δεν είχαν «πάει» εμπορικά, οι εταιρίες δεν τους επανεξέδιδαν.

Διαβάζω μια αγγελία στην εφημερίδα: «Πωλούνται μεταχειρισμένοι δίσκοι εις αρίστην κατάστασιν». Τηλεφωνώ και σπεύδω να βρω το θησαυρό. Χτυπώ το κουδούνι σ’ ένα χαμόσπιτο, πίσω από τα πρώην νεκροταφεία της Ευαγγελίστριας.
Μ’ ανοίγει ένας παππούς, με βάζει στο σαλόνι. Σπίτι που μύριζε κλεισούρα, ο παππούς μ’ ενα μελαγχολικό χαμόγελο στα χείλη με οδηγεί σ’ ένα δωμάτιο γεμάτο βινύλια. Αρχίζει να μου δείχνει διάφορα, στην αρχή μια μεγάλη συλλογή με 45άρια, μετά κάποια καινούρια εκείνης της εποχής (π.χ τα τραγούδια της Χαρούλας του Λοίζου κλπ). Το δικό μου μάτι γυρίζει και πέφτει σ’ ενα δίσκο του Ακη Πάνου.

Παππού να το δω λίγο αυτό? Αλλαζε κουβέντα ο παππούς, μου έδειχνε άλλα. Επέμενα. Τον πιάνει με τα χέρια τόσο προσεκτικά, λες και κράταγε μωρό. Αυτός, μου λέει, είναι από τους πολυαγαπημένους μου και ήλπιζα να πουληθεί τελευταίος!!!
Κοιτάζω το δίσκο, βλέπω μεταξύ άλλων σε δυό τραγούδια να τραγουδά ο Γιώργος Μαρίνος. Η έκπληξη μου φαίνεται ήταν έκδηλη,δεν ήξερα ότι ο Γ. Μαρίνος είχε τραγουδήσει Ακη Πάνου, δεν μου κόλλαγε. Τότε, ο παππούς τον βγάζει προσεκτικά και τον βάζει στο πικ-απ. Περιττό να σας πω ότι ο δίσκος ήταν καθρέφτης.
Ακούω ένα από τα κορυφαία ερωτικά τραγούδια που έχουν γραφεί :

Ήπια τα χείλη σου και χάνομαι
ήπια την ίδια τη ζωή,
κάτι γεννιέται το αισθάνομαι
ήπια τα χείλη σου και χάνομαι.

Μαρμάρωσε Θεέ μου
το σύμπαν εδώ
μαρμάρωσε εμένα κι εκείνη.
Εδώ που γιορτάζει ο έρωτας, μη
μη σβήσει αυτή η στιγμή.

Λιώνει η ψυχή μου μες στο αίμα σου
γίνεται αθάνατο νερό,
όλος ο κόσμος ένα βλέμμα σου
λιώνει η ψυχή μου μεσ’ το αίμα σου.

Δεν άντεξα τον ρώτησα. Γιατί πουλάς τους δίσκους σου παππού, αφού τους αγαπάς τόσο?
Παιδί μου πρόσφατα έχασα τη γυναίκα μου, κάνω αιμοκαθάρσεις, χρειάζομαι χρήματα, ποιός θ’ ακούσει μουσική τώρα?
Με τσάκισε, είχα ήδη διαλέξει δέκα δίσκους, δεν είχα πιο πολλά χρήματα. Του λέω κράτα τα λεφτά και τους δίσκους σου, δεν θέλω να στους στερήσω.
Αδύνατο να δεχθεί. Δεν θέλω ελεημοσύνη, μου λέει, άλλωστε φαίνεται ότι τους αγαπάς και θα είναι σε καλά χέρια. Θέλω να τους φροντίζεις μόνο, όπως εγώ.
Πλήρωσα, τους πήρα μαζί μου, όχι όμως το δίσκο του Ακη Πάνου. Με τρόπο και χωρίς να το καταλάβει ο παππούς, τον άφησα πίσω μου φεύγοντας, δώρο στον ανθρωπο αυτό που από ανέχεια πουλούσε ό,τι πολυτιμότερο είχε !!
JUKE BOX: Αυτή την ιστορία μου πήρε χρόνια να την αποφορτίσω μέσα μου και να τη διηγηθώ. Είχα συγκινηθεί, για να μη πω είχα ματώσει. Το δίσκο αυτό δεν τον απέκτησα ποτέ, δεν τον βρήκα πουθενά. Το τραγούδι αυτό το ηχογράφησα σε κασέτα από μια ραδιοφωνική εκπομπή του μακαρίτη Πάνου Γεραμάνη και τ΄ ακούω από κει. Πρόσφατα το βρήκα σε cd, να περιλαμβάνεται σε μια συλλογή με τραγούδια του Ακη Πάνου, « Ο ΚΟΣΜΟΣ Ο ΔΙΚΟΣ ΤΟΥ», αλλά πήρα μεγάλη απογοήτευση, όταν άκουσα να το τραγουδά ο Λεωνίδας Βελλής. Το τραγούδι είναι βεβαια πολύ δυνατό , ακόμη κι εγώ να το 'λεγα πάλι ωραίο θα ήταν (που λέει ο λόγος, έτσι?). Χάνει όμως πολύ από το λιτό ερωτισμό που αποπνέει η εξαιρετική ερμηνεία του Γιώργου Μαρίνου. Ακούστε το εδώ με το Βελλή κι άμα το βρείτε με το Γιώργο Μαρίνο, σφυρίξτε με.